Ondenkbare autoconcepten

Nieuws | Ondenkbare autoconcepten

Door

Deel dit nieuws

Als je tegenwoordig een autosalon bezoekt, kom je de raarste voertuigen tegen. Dat blijkt van alle tijden te zijn, zo wijst een kleine zoektocht uit. Ook in de vorige eeuw droomden automakers en -liefhebbers er op los. Deze Oostenrijkse Rumpler Tropfenwagen uit 1918 toonde succesvol aan dat gestroomlijnde wagens wel degelijk gebouwd konden worden, maar veel mensen lieten hem compleet links liggen, onder andere omdat er geen kofferbak voorzien was. Tegenwoordig vind je een van de twee overlevende exemplaren in het Deutsches Museum in München.

Ondenkbare autoconcepten

Vanaf de eerste bussen bestaan er plannen om steeds grotere modellen te maken. Het ene idee is realistisch, het andere neigt eerder naar de fantastische kant. Deze bus zou op het dak een heuse landingsbaan krijgen, zodat passagiers op die manier per vliegtuig kunnen op- en afstappen. Binnenin zouden biljartzalen, een bioscoop, zwembad en discotheek voor ontspanning onderweg zorgen. Een rijdend cruiseschip met andere woorden. We hoeven je uiteraard niet te vertellen dat dit idee uit de jaren '30 nooit gebouwd is, laat staan gereden heeft.

Ondenkbare autoconcepten

In 1968 onthulde de Britse luchtmachtpiloot Mike Forrest zijn Citycar, een vierkante doos waarin plaats was voor maximaal vijf extreem dunne mensen. Het 1,80 meter lange gevaarte had geen stuurwiel maar wel twee knuppels, wat elk ritje er net iets spannenderop maakte. Onder de motorkap (die er niet was) zat een 750CC motortje dat maximaal 75 per uur haalde. Wegens een totaal gebrek aan styling, snelheid, laadruimte en opties was de Citycar geen lang leven beschoren.

Ondenkbare autoconcepten

Als de consument alle vertrouwen in een automerk verliest, is het over en uit. Oldsmobile lanceerde in 1950 een gloednieuwe techniek om het motorblok grondig te reinigen. De Head-On Carbon Blaster joeg onder grote druk 30 kilo rijstkorrels door de motor heen om zo al het vuil te verwijderen. Lang heeft de Carbon Blaster niet bestaan. Hoe zou jij het vinden als iemand een zak rijst als alternatief schoonmaakmiddel gebruikte?

Ondenkbare autoconcepten

De opwarming van de aarde en schadelijke uitlaatgassen waren in 1938 al een heet hangijzer. Dit systeem zou in één keer komaf maken me al die CO2 in de lucht. Het idee? Tijdens het rijden zou de CO2 sneller in contact komen met zuivere lucht zodat die beter oplost. De uitvinder hiervan testte zijn systeem op een gruwelijke wijze uit. Hij hield enkele dieren 60 minuten lang recht voor het uitlaatsysteem, om na een uur te controleren hoe gezond ze er uit zagen. Als elke auto zo'n namaakmitrailleur zou krijgen, "zou het aantal verkeersdoden drastisch dalen".

Ondenkbare autoconcepten

In 1946 dacht iedereen dat we in de verre toekomst rond zouden rijden in plastic bubbels op wielen. Dit model, een idee van ene George Bartell, luistert naar de naam Hollywood Streak. Buiten het panoramische plastic dak was het meest speciale een motor van 100 pk. Het zag er best leuk uit, tot iemand een koprol maakte en pijnlijk duidelijk werd hoe belangrijk een stevig dak wel is.

Ondenkbare autoconcepten

In 1930 bedacht een Britse uitvinder de Situflator, een - zo luidt de promopraat - aangename en rustige manier om de banden opnieuw op te pompen. Waarom een gewone pomp plots niet meer volstond, zei de anonieme uitvinder er wel niet bij. De man wilde de inspanningen van de gestrande chauffeur verdelen over het ganse lichaam, in plaats van die te concentreren op de been- of armspieren alleen.

Ondenkbare autoconcepten

En ja, we hebben nog ergens een buitenmaatse bus gevonden. Dit idee uit 1931 moest de kameel definitief verdringen uit de woestijn. Een Duitse ingenieur wilde een bus bouwen van 25 meter lang en 7 meter hoog, aangedreven door een 900 pk sterke motor. In het beste geval zou er plaats geweest zijn voor 130 passagiers, of anders 20 ton vracht. En nu het beste van al: op één volle tank geraak je hiermee in theorie 9600 kilometer ver, zand of geen zand.

Ondenkbare autoconcepten

In 1949 was Duitsland nog maar net aan het bekomen van de Tweede Wereldoorlog. Grondstoffen waren nog steeds schaars, en dus drongen kleinere wagens zich op. De allerkleinste was een probeersel van amper 1,8 meter lang, met een topsnelheid van hoop en al 43 km/u. Bergaf dan nog, als de chauffeur niet te zwaar was. De motor was een 1 pk sterk niemendalletje een rijbewijs was dus niet nodig bij onze oosterburen.

Ondenkbare autoconcepten

Op het eiland Madeira is het meestal lekker warm. Zo warm, dat chauffeurs in de jaren dertig (de pre-airco periode) zich een ongeluk zweetten achter het stuur. Daarom vervingen ze de metalen carrosserie door gevlochten stro, omdat dat de warmte beter zou tegenhouden. Zelfs de wielen kregen een strooien jasje om de temperatuur van de rubberen bande te drukken. Het was ongetwijfeld koeler, maar of het ook veiliger was?

Kijk wat je leuk vindt, waar en wanneer je wilt.

Ontdek Pickx Inloggen

Top

Top