Kernenergie als toekomstige aandrijving?

Nieuws | Het is duidelijk dat atoomaandrijving niet voor nul vervuiling zorgt, maar ze is toch bezig aan een opmars inzake autoaandrijving. Het onderzoek staat nog in zijn kinderschoenen, maar de pogingen op dit gebied, oude en nieuwe, laten zien dat sommigen (althans) erin geloven!

Door Pickx

Gepubliceerd op 16.11.11

2min

Het is duidelijk dat atoomaandrijving niet voor nul vervuiling zorgt, maar ze is toch bezig aan een opmars inzake autoaandrijving. Het onderzoek staat nog in zijn kinderschoenen, maar de pogingen op dit gebied, oude en nieuwe, laten zien dat sommigen (althans) erin geloven!

Een beetje techniek

Een atoommotor gebruikt dus een kernreactie ('splitsing' genoemd) om energie te produceren die een lading of een voertuig kan verplaatsen. Twee types motoren gebruiken dit principe: de stratoreactor en de klassiekere' raketmotor, ook 'kernreactor' genoemd.

De stratoreactor

De werking is tamelijk eenvoudig: de lucht komt via een kant van de reactor binnen en warmt op door het contact met nucleair materiaal, waardoor de lucht versnelt en een geweldige druk creëert. Het voordeel is het vermogen! Als grootste nadelen vermelden wij natuurlijk het vrijkomen van radioactiviteit, de povere warmteweerstand van de constructiematerialen, en het feit dat hij slechts kan functioneren als hij door een koelvloeistof wordt omringd.

De kernreactor

Tot nu toe werd deze motor uitsluitend als aandrijving bij raketten gebruikt, maar tegenwoordig wordt onderzoek gevoerd naar toepassingen voor het grote publiek. Hier gaat de lucht niet door de motor, maar verwarmt de kernreactor een vloeistof die uit de buizen komt om de motor voor te drijven. Ook hier zit hem het grootste voordeel in het vermogen. Terwijl de nadelen in het risico op ongelukken en de relatieve kwetsbaarheid van de materialen schuilen.

De eerste nucleair aangedreven auto

We hebben het over de Ford Nucleon. Deze auto werd in 1958 ontwikkeld. En dit is uniek in de autogeschiedenis: er bestaat er maar één... als maquette op schaal 1/33. Het ging toen over een kleine kernreactor achteraan de wagen die hem over een totale afstand van 8.000 kilometer zou aandrijven. De bestuurder moest dan vervolgens de atoomcapsule die in de motor zat bij een inruilpunt terugbezorgen om er een andere te krijgen, enzovoort… Maar het onderzoek heeft nooit een bevredigend resultaat opgeleverd qua betrouwbaarheid en afvalverwerking. De maquette staat tentoongesteld in het Henry Ford Museum van Dearborn in Michigan.

De Nucleon bestaat!

De auto mag dan wel nooit op de weg hebben gereden, delen ervan hebben sommige ontwerpers wel geïnspireerd. Zo heb je bijvoorbeeld Bob Gale, een van de producers van de film 'Back to the Future' die ons heeft toevertrouwd dat de reactor achteraan de Nucleon invloed had gehad op de gebruikte auto in de film. De videogames 'Fallout 3' en 'Fallout: New Vegas' zijn overigens ook op het ontwerp van de Nucleon geïnspireerd.

Het voordeel tegenover elektriciteit: de actieradius

Het grootste probleem van de elektrische auto blijft natuurlijk zijn actieradius. En in een min of meer verre toekomst, ligt een van de beste manieren om deze beperking te overstijgen misschien in de atoomkracht. In dit geval wordt het bereik immers niet in kilometers berekend, maar in… jaren! Daarom heeft de firma Real Atom de fakkel overgenomen om de studie van atoomauto’s op grote schaal te voeren. Hoewel deze studie op dit ogenblik slechts op een bijzonder virtuele realiteit inspeelt. De verontreiniging blijft wel een heel grote zorg, maar op technisch vlak vormt de atoomaandrijving echter geen grote problemen, behalve dan om de motor kleiner te maken. Dit type aandrijving wordt immers al sinds vele jaren bij bijvoorbeeld onderzeeërs en vliegdekschepen gebruikt.

Atoomkracht, nee dank je?

Er blijven daarentegen, afgezien van het opslaan van energie in batterijen, nog andere ernstige obstakels bestaan. De atoomauto zendt heel schadelijke stralingen uit en de motor moet met een onschendbare bepantsering worden afgeschermd. Bovendien mag de eigenaar van een dergelijke wagen zich zeker niet met het binnenwerk gaan bezighouden. Tot slot wekt de brandstof, uranium, uiteraard de belangstelling van bepaalde mensen die het met de moraal niet zo nauw nemen. Daarom zou een dergelijke auto op straat een voortdurend potentieel gevaar betekenen… Tenzij er een andere brandstof dan uranium wordt gevonden, wat technisch realiseerbaar is, aldus specialisten in de materie. Wie lang blijft leven (maar dan héél lang) zal het nog meemaken… misschien!

Een kleine nieuwigheid: de Cadillac WTF

De ontwerper-technicus Loren Kulesus bedacht deze concept-car, namelijk de Cadillac WTF (World Thorium Fuel). Het is een prototype met atoomaandrijving dat een bereik zou moeten hebben van... honderd jaar! De wagen beschikt over 24 wielen met elk een elektrische inductiemotor die door kernenergie op basis van thorium wordt gevoed. De WTF vraagt als enig onderhoud een bijstelling van de wielen om de vijf jaar. Dit alles bevindt zich natuurlijk nog maar in een ontwerpfase. Maar wie weet rijden we over honderd jaar ons hele leven met dezelfde auto rond zonder ooit nog om een tankbeurt te moeten gaan…